فی ما فی

عناصر گروه تروریستی داعش دهها تن از اهالی موصل عراق را با اسید نیتریک اعدام کردند.

فی ما فی...

فی ما فی...

رئیس پلیس آگاهی فرماندهی انتظامی استان گیلان در مورد شگرد جدید سارقان در ایجاد نقص در خودپردازهای بانکی به شهروندان هشدار داد.

فی ما فی...

فی ما فی...

کارشناسان اعتیاد معتقدند، مشکل درمان اعتیاد، دیگر کمبود مراکز درمان اعتیاد نیست و مسئله مهم، بی توجهی به درمان های غیردارویی است. آنها می گویند حذف درمان‌های غیردارویی، حذف درمان اعتیاد است.

به گزارش مهر، سه هفته‌ای می‌شود که مسئولان هشدار داده‌اند که تریاک‌ها آغشته به سرب است و اخبار هم حکایت از آن دارد که میزان مسمومیت معتادان روزبه‌روز بیشتر می‌شود. دکتر پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر اولین کسی بود که به‌طور رسمی این مسئله را مطرح کرد و به مصرف‌کنندگان مواد هشدار داد که از قاچاقچیان تریاک نخرند و به‌جای آن از مراکز درمان سرپایی اعتیاد یا مراکز کاهش آسیب شربت تریاک تهیه کنند. افشار برای اینکه هزینه درمان با شربت تریاک نسبت به خرید تریاک از قاچاقچیان بیشتر نشود هم راهکاری ارائه داد و گفت که به مراکز درمانی اعلام شده است تا خدمات روان‌شناختی و مددکاری را برای این افراد کاهش دهند تا قیمت تمام‌شده درمان اعتیاد بیشتر از قیمت خرید تریاک از قاچاقچیان نشود؛ اما این راهکار افشار برای کاهش هزینه‌ها به مذاق درمانگران و کار‌شناسان حوزه اعتیاد خوش نیامده است. آن‌ها معتقدند که این راهکار غیرکارشناسی است و عجیب است که او چنین راه‌حلی برای این مشکل مطرح کرده است.

دکتر حسن رفیعی، درمانگر و کار‌شناس اعتیاد می‌گوید: این اظهارنظر بر دو فرض غلط پایه‌گذاری شده است. فرض اول اینکه خدمات روان‌شناختی و مددکاری تأثیری در درمان اعتیاد ندارند و بود و نبود آن‌ها مهم نیست. فرض دوم هم این است که برای کمک به معتادِ در حال درمان یک ریال هم نمی‌خواهیم خرج کنیم.

او بر این اعتقاد است که مشکل اصلی درمان اعتیاد در ایران این است که به بیمار فقط و فقط خدمات پزشکی ارائه می‌شود آن‌هم نه در حد استاندارد و به شکلی که در منابع درمان اعتیاد آمده است: متأسفانه برخی از مراکز درمان سرپایی به متادون فروشی تبدیل شده‌اند. در این مراکز بیمار اصلاً پزشک را نمی‌بیند و بسته‌های متادون را منشی مرکز یا فرد غیرمتخصص دیگری که تحصیلات پایین یا غیرمرتبط دارد، به بیمار می‌دهد.

به گفته رفیعی، با توسعه مراکز درمان اعتیاد از سال ۸۱ با پیشگامی سازمان بهزیستی کشور که سپس وزارت بهداشت هم تابع این سیاست شد، خوشبختانه اکنون دیگر مشکل درمان اعتیاد، کمبود مراکز درمانی یا درمانهای دارویی نیست و مسئله اتفاقاً بی‌توجهی به درمان‌های غیردارویی است: ما در تعداد مراکز درمانی یا درمانهای دارویی دیگر مشکلی نداریم و خوشبختانه دیگر هیچ بیماری پشت نوبت انتظار نیست. امروز مشکل درمان اعتیاد در کیفیت ارائه خدمات است و حالا با این اظهارنظر همین کیفیت اندک مراکز درمانی هم تقلیل خواهد یافت و از این حد هم پایین‌تر خواهد آمد. با این شیوه اگر مراکزی بودند که هر سال دو جلسه گروه‌درمانی برگزار می‌کردند آن را هم دیگر تعطیل می‌کنند.

این استاد دانشگاه و کار‌شناس اعتیاد می‌گوید: درمان دارویی به‌تنهایی درد چندانی از اعتیاد دوا نمی‌کند. این درمان‌ها حتماً باید با درمان‌های غیردارویی، روان‌درمانی، گروه‌درمانی، ماتریکس، مداخلات اجتماعی و غیره تکمیل شود. حذف این درمان‌ها یعنی حذف درمان اعتیاد. با متادون و شربت تریاک، باری از اعتیاد این مملکت کم نخواهد شد.

رفیعی با توزیع شربت تریاک در جامعه هم موافق نیست و می‌گوید: ۱۰، ۱۵ سال پیش گروهی پیشنهاد توزیع شربت تریاک را مطرح کردند که اقدامی غیرکار‌شناسی و مطالعه نشده بود. این دیدگاه‌‌ همان زمان هم مخالفان زیادی داشت و پیشنهاددهندگان تنها با تمسک به قدرت، کار خود را پیش بردند. اما جامعه این نوع درمان را پذیرا نشد و شربت تریاک در جامعه توسعه پیدا نکرد. حالا با این روش می‌خواهند شربت تریاک را هم گسترش بدهند.

درمان اعتیاد باید تحت پوشش بیمه باشد

او در پاسخ به این سؤال که در شرایط اضطراری کنونی که به‌طور گسترده سرب به تریاک اضافه شده است، چه راهکاری برای حل مسئله پیشنهاد می‌کنید، می‌گوید: درمان باید در جامعه گسترش پیدا کند. اگر هزینه درمان زیاد است و این باعث می‌شود که معتاد به سمت درمان نرود، هزینه درمان را باید دولت با بیمه یا یارانه پوشش بدهند. معلوم است که وقتی هزینه درمان اعتیاد بیش از هزینه خود اعتیاد باشد، این وسط درمان اعتیاد می‌بازد و معتاد رغبتی برای ترک پیدا نمی‌کند. راه‌حل این است که درمان اعتیاد تحت پوشش بیمه باشد و یارانه به آن اختصاص داده شود. مسئولان نمی‌توانند این کار را بکنند، می‌خواهند از سر و ته درمان اعتیاد بزنند. این فقط پاک کردن صورت مسئله است، نه حل آن.

این کارشناس اعتیاد می‌گوید: فرض کنید که بیماری مشکل دیابت دارد و باید روزی یک قرص مصرف کند. آیا پزشک به بهانه اینکه این قرص گران است می‌تواند بگوید که به‌جای روزی یک قرص نصف قرص بخورد؟ پیشنهاد دکتر افشار متاسفانه به همین نادرستی است و البته باید به این فکر کرد که در حالی که هرگز به مخیله هیچ پزشکی خطور نمی‌کند که در مورد دیابت چنین پیشنهادی بدهد، چه شده است که یک مقام مسئول در مورد اعتیاد به چنین راه حلی رسیده است؟!

هزینه بالای ترک اعتیاد معتادان را منصرف می کند

رفیعی در پاسخ به این سؤال که بیماران را چطور باید برای درمان ترغیب کنیم، می‌گوید: معتادان وقتی ببینند که تریاک چه عوارضی برای آن‌ها و دیگر مصرف‌کنندگان ایجاد می‌کند، برای درمان ترغیب می‌شوند؛ اما همین بیمار اگر به مراکز درمانی مراجعه کند و ببیند که هزینه درمان اعتیاد از هزینه مصرف مواد بیشتر است، ترجیح می‌دهد‌‌ همان تریاکی را مصرف کند که سرب دارد. دولت می‌تواند با استفاده از دو سازوکار بیمه‌ای و حمایتی (یارانه) این تهدید را به فرصت خوبی برای جذب تعداد بیشتری از بیماران به درمان درست اعتیاد، اعم از دارویی و غیردارویی، تبدیل کند. جان شهروندان ارزش آن را دارد که اندکی از هزینه‌های دیگر بزنیم و صرف این کار کنیم.

عباس دیلمی‌زاده، مدیرعامل جمعیت خیریه تولد دوباره هم به گفته‌های سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر انتقاد دارد. او می‌گوید: مسئله درمان ارزان‌قیمت از بعد اقتصادی برای آن دسته از مصرف‌کنندگانی که از نظر مالی بی‌بضاعت هستند، قطعاً کمک‌کننده است که چنین درمانی را می‌توان در مراکز کاهش آسیب به بیماران ارائه داد اما این به معنای آن نیست که باید همه درمان‌ها را به سمت ارزان‌قیمت ببریم.

دیلمی‌زاده با بیان اینکه باید برنامه‌های درمانی از ارزان‌قیمت تا گران‌قیمت در جامعه وجود داشته باشد تا هرکس بر اساس نیاز و توانایی که دارد از این برنامه‌ها استفاده کند، گفت: درمان‌های موفق در دنیا که مداخلات علمی دارد و نتایج بسیار خوبی را هم به دنبال داشته است، بسیار گران‌قیمت هستند اما برای اینکه بیمار بتواند هزینه‌های آن درمان را بپردازد، سیستم رفاه اجتماعی با پرداخت هزینه‌ها از طریق بیمه یا کمک دولت‌ها بخش زیادی از این هزینه‌ها را تامین می کند.

او می‌گوید در این کشور‌ها به بهانه اینکه هزینه تمام‌شده درمان و بازتوانی گران است، بخشی از فرایند درمان را حذف نمی‌کنند بلکه دولت بخشی از هزینه درمان را متقبل می‌شود.

دیلمی زاده یادآور می شود: نباید با حذف بخشی از فرایند درمان هزینه‌ها را کاهش داد. خدمات روان‌شناسی و مددکاری و دیگر خدمات غیردارویی بخش مهمی از فرایند درمان را شامل می‌شود که میزان موفقیت درمان را افزایش می‌دهد. به نظر من حذف این بخش‌ها برای کاهش قیمت، راهکار مناسبی نیست و نمی‌تواند سیاست و برنامه‌ریزی درستی باشد.

به گفته این فعال اجتماعی، بهتر است برنامه‌ها و درمان‌های ارزان‌قیمت، مانند درمان‌های نگهدارنده معروف به (MMT) در کنار مراکز گذری کاهش آسیب ها (DIC‌) که هزینه کمی در حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان دارد، توسعه یابد تا فرد مصرف‌کننده کارتن‌خواب بتواند برای گرفتن دارو و متادون از آن بهره ببرد و به‌این‌ترتیب خواست آقای دکتر افشار عملیاتی شود؛ اما اگر بخواهیم همین فرمول را برای سیستم‌های درمان دیگر بچینیم یعنی در مراکز درمان سرپایی از آن بهره ببریم، شیوه درستی به کار نبرده‌ایم.

او می‌گوید: اعتقاد من این است که باید درمان‌های غیر دارویی اعتیاد در کنار درمان های دارویی گسترش پیدا کند یعنی خدمات روان‌پزشکی، روانشناسی، مشاوره، مددکاری، گروه‌درمانی در مراکز توسعه یابد تا امکان درمان دیگر اختلالات همراه بیمار هم فراهم شود. ارائه چنین خدماتی به بیمار قطعاً باعث افزایش هزینه درمان می‌شود یعنی تعرفه‌ها از آنچه در حال حاضر است گران‌تر می‌شود، اما کیفیت افزایش می‌یابد. آن‌وقت دولت می‌تواند نقش و وظیفه اصلی خودش را در سیستم رفاه و عدالت اجتماعی بازی کند و هزینه‌هایی را که بیماران کم بضاعت نمی‌توانند بپردازد، از طریق بیمه یا یارانه متحمل شود. به این ترتیب چند لایه درمانی برای مقاصد مختلف و گروه‌های هدف مختلف در جامعه خواهیم داشت؛ و هم فرد مصرف‌کننده کارتن‌خواب می‌تواند از خدمات ارزان‌قیمت و کاهش آسیب بهره ببرد و هم برنامه خاص و ویژه‌ای برای افرادی که توانایی مالی بالا دارند، تدارک دیده می‌شود.

دیلمی‌زاده می‌گوید: یک برنامه اقامتی کامل و درست ماهیانه بیش از ۳ هزار دلار در کشورهای دیگر هزینه دارد درحالی‌که ما هنوز نتوانستیم برنامه‌های اقامتی یا برنامه‌های درمان تخصصی‌تری در کشورمان داشته باشیم که قیمت‌های بالاتری دارد.

سند معتبری برای بغرنج بودن شرایط وجود ندارد

او در پاسخ به این سؤال که در شرایط بحرانی کنونی که میزان مسمومیت سربی در مصرف‌کنندگان مواد افزایش‌یافته است، چه باید کرد، می‌گوید: مطمئن نیستم که شرایط بحرانی باشد چون هنوز شواهد دقیق و درستی از این موضوع در دست نیست. همه داده‌های من بر اساس شنیده‌ها و ادبیات شفاهی است و هیچ سند و مدرک معتبر و مستندی وجود ندارد که نشان دهد شرایط بغرنج است. به همین دلیل من به‌عنوان یک فعال اجتماعی نمی‌دانم وضعیت تا چه حد بحرانی است. من فکر کنم در ابتدا باید یک تحقیق دقیق و درست از سوی مراجع علمی، تخصصی و دانشگاهی صورت بگیرد تا مشخص شود که مسئله توزیع گسترده تریاک‌های آلوده به سرب در کشور تا چه اندازه صحت دارد. این تحقیق باید به‌سرعت انجام شود و مستندات آن به جامعه علمی و تخصصی و درمانگران ارائه شود و وضعیت موجود برای سیستم درمانی تشریح شود.

او می‌گوید: راهکار سریع این است که بعد از تحقیق و پژوهش، کمیته تخصصی از کار‌شناسان حوزه‌های مرتبط شکل بگیرد و این کمیته تصمیم بگیرد که چه اقداماتی باید انجام شود. یکی از راهکار‌ها می‌تواند این باشد که داروهای نگهدارنده‌ای مانند شربت تریاک و متادون در اختیار مراکز کاهش آسیب قرار داده شود تا با هزینه پایین در اختیار گروه‌های آسیب‌پذیر و دهک‌های پایین جامعه که مصرف‌کننده مواد هستند، قرار داده شود و با اطلاع‌رسانی گسترده به آن‌ها اعلام شود که از این به بعد برای گرفتن شربت تریاک ارزان‌قیمت و سالم به مراکز کاهش آسیب مراجعه کنند. این کاهش قیمت و در دسترس قرار دادن دارو می‌تواند برای دهک‌های پایین جامعه مؤثر باشد اما گروه‌های متوسط و بالای جامعه به این سادگی برای ترک انگیزه پیدا نمی‌کنند. کاهش قیمت درمان برای آن‌ها مشوق نیست. آن‌ها به برنامه‌های خاص دیگری نیاز دارند که باید برای آن هم فکر شود.

او ادامه می‌دهد: به نظرم به سادگی نمی توان انتظار داشت که با کاهش قیمت درمان بحران [البته اگر شرایط بحرانی باشد] را مدیریت کنیم و تعداد زیادی را در یک‌زمان کوتاه به سمت درمان ببریم. این درست است که پایین بودن قیمت درمان می‌تواند مشوقی برای درمان معتادان بی‌بضاعت باشد ولی برای گروه های متوسط به بالا این یک فرایند طولانی‌مدت است یعنی در طولانی‌مدت اگر قیمت متناسب و درست باشد عده‌ای به درمان مراجعه می‌کنند و منظورم این است که در چنین شرایطی با کاهش قیمت درمان نمی‌توانیم یک‌مرتبه تعداد زیادی از افراد را به سمت درمان ببریم. برای ترغیب بیماران به سمت درمان باید انگیزه‌های بیشتری از قیمت برایشان فراهم شود تا یک‌مرتبه و در یک مدت‌زمان کوتاه تعداد زیادی وارد چرخه درمان شوند که البته برای به وجود آوردن این انگیزه‌ها راه‌های متفاوتی وجود دارد.

فی ما فی...

مصطفی زمانی بازیگر سریال «شهرزاد» شبکه اجتماعی اینستاگرام را ترک کرد.

به گزارش خبرآنلاین، این بازیگر درباره دلیل ترک اینستاگرام نوشت: «تصوير زبان اشاره است،به طرق مختلف سعي كردم در اين مدت در حد توان در خدمتتان باشم،اما نتوانستم ارتباط مورد علاقه ام رو باشما برقرار كنم.

دلم مي‌خواد به همتون بگم ثانيه‌اي هم هست بذاريد واسه زندگي خودتون نه من،چه تعريف چه انتقاد وچه ...،اما متاسفانه به زبان تصوير قادر به انجام اين كار نشدم،همتون رو به خداي بزرگ ميسپارم ودر پايان نقل قولي ميكنم از يك دوست آلماني پرسيدم چرا شما سوپراستار كم دارين؟جواب:ما خيلي دير گول ميخوريم دير گول بخوريم،خداحافظ تا اطلاع ثانوي»

فی ما فی...

فرادید| «استفان ابونگه» فقط به خاطر رنگ پوستش از کامرون فرار کرد. او اما چند سال بعد به کشورش بازگشت تا آن پزشک رمال را پیدا کند و از او بپرسد چرا از اعضای بدن انسان‌های زال‌تن* در «معجون‌های جادویی» استفاده می‌کند. در برخی مناطق «زال‌تنی» با داشتن قدرت‌های جادویی در ارتباط است. ماجرای استفان را در ادامه بخوانید.
 
به گزارش فرادید به نقل از بی بی سی انگلیسی، استفان با یک دست کت و شلوار اتو کشیده و کیفی به دست، سر یک جاده جنگلی ایستاده است. عینک آفتابی برای استفان از آب هم واجب‌تر است، چرا که او یک زال‌تن است. البته یکی دیگر از کارایی‌های عینک آفتابی دادن اعتماد به نفس به او است. او می‌گوید: «قلبم تند تند می‌زند. تا حالا در عمرم چنین جایی نیامده‌ام.»
 
اینجا همان جایی است که او از سال‌ها پیش منتظرش بوده است. آن این مسیر جنگلی به مطب یک پزشک شَمن** منتهی می‌شود که در کار خرید و فروش معجون‌های تهیه شده از اعضای بدن زال‌تن‌ها فعالیت می‌کند.
 
استفان ابونگه می‌گوید: «می‌خواهم بدانم چرا افراد زال کشته می‌شوند. شاید پاسخ این معمای دیرینه در انتهای مسیر جنگلی باشد.»
 
ملاقات زال‌تن و پزشک ساحر
ابونگه خودش هم یک روزنامه نگار است و کاملا منطقی با حقایق برخورد می‌کند. او به جادو و جنبل باور اعتقادی ندارد، اما نسبت به این قرار کاری هم اصلا احساس خوبی ندارد.
 
در اکثر کشورهای آفریقایی و به ویژه در کشورهای تانزانیا، مالاوی و کامرون، باوری حاکم است که اعضای بدن افراد زال با قدرت‌های جادویی و خوش شانسی همراه است. به همین دلیل، افرادی که فاقد رنگدانه (زال‌تن) هستند، با شرایط بسیار سختی در این کشورها زندگی می‌کنند.
 
ابونگه می‌‎گوید: «باور غلطی در این مناطق رواج دارد که بر اساس آن قلب، ناخن‌ها و حتی موهای افراد زال‌تن می‌توانند قدرتی جادویی داشته باشند. برخی بر این باورند که این قدرت در مواردی چون حاصلخیزی خاک، شکست ناپذیر شدن، پیروز شدن در یک کارزار انتخاباتی و حتی یک مسابقه فوتبال به کار می‌آیند... به همین دلیل است که افراد زال‌تن کشته و بدنشان قصابی می‌شود.»
 
قیمت اعضا و ناپدید شدن برادر ابونگه
بر اساس گزارش اخیر منتشر شده از سوی سازمان ملل، اعضای بدن زال‌تنان بین 2000 تا 75000 (تمام اعضا) فروخته می‌شوند.
 
درست 30 سال پیش بود که برادر 18 ساله ابونگه که او هم یک زال‌تن بود، ناپدید شد. آن هنگام ابونگه تنها 15 سال داشت. استفان می‌گوید: «او یک روز صبح از خانه خارج شد و دیگر به خانه برنگشت... چند روز بعد اعضای خانواده توانستند جسد او را میان بوته‌ها پیدا کنند. بدن او قصابی شده بود. شکمش باز شده بود و نمی‌دانم چه چیزی را از داخل شکمش برداشته بودند.»
 
پدر و مادر ابونگه تلاش کردند تا زندگی عادی را برای دو فرزند زال‌تن خود فراهم آورند. آن‌ها به نحوی رفتار می‌کردند که هیچ تفاوتی بین آن دو فرزند و فرزندان دیگر وجود نداشته باشد. به همین دلیل، استفان تا اولین سال مدرسه متوجه تفاوت خود با دیگران نشده بود.
 
چرا تو سفیدی و ما سیاه؟
استفان می‌گوید: «همکلاسی‌های سال اول مدرسه به من می‌گفتند که چرا تو سفیدی و ما سیاه؟ آن‌ها به صورتم دست می‌کشیدند که نکند پودری به خودم مالیده‌ام.»
 
استفان اوایل با بچه‌ها دعوا می‌کرد، اما پدر و مادر او که هر دوی آن‌ها معلم هستند، به خوبی می‌دانستند که چه تدبیری بیندیشند. استفان می‌گوید: «آن‌ها مرا وادار کردند که بیشتر درس بخوانم. من هم با شاگرد اول شدن از دیگران انتقام می‌گرفتم.» اما مانند تمام افراد زال، استفان هم با مشکلات بینایی دست و پنجه نرم می‌‎کرد. او حتی ردیف اول می‌نشست، اما باز هم نمی‌توانست به خوبی تخته را ببیند.استفان می‌گوید: «سر برخی از امتحان‌های پایان ترم من مجبور بودم برگه را سفید تحویل دهم. نه اینکه جواب سوال‌ها را ندانم، بلکه اصلا نمی‌توانستم آن‌ها را بخوانم. سوالات خیلی ریز بودند. بعدش هم من می‌رفتم بیرون و گریه می‌کردم.» استفان بعدها سوگند خورد تا کتابخانه‌ای بسازد که هر کسی با چشمان ضعیف بتواند به راحتی در آنجا بخواند.ٌ
 
ابونگه سپس به دانشگاه رفت تا در رشته ادبیات انگلیسی تحصیل کند و در کنارش هم روزنامه نگاری بخواند. او تنها زال‌تن از بین 10 هزار دانشجو بود. به همین دلیل انگشت نمای همه شده بود. استفان می‌گوید: «مثلا اگر کسی می‌خواست قرار بگذارد، می‌گفت بیا آنجا که خانه زال‌تن است.»
 
کوهی که زندگی ابونگه را به آتش کشید!
او در سال 2007 و در سن 37 سالگی ازدواج کرد. او در شهر بوآ در کنار کوه کامرون مشغول شد. این کوه یکی از فعال‌ترین کوه‌های آتش‌فشانی در آفریقا است.
 
این کوه آتش‌فشانی باعث به وجود آمدن بحرانی شدید در زندگی ابونگه شد.
 
استفان می‌گوید: «وقتی یک کوه آتش‌فشانی فعالی می‌شود، باوری وجود دارد که "اِپاساموتو" یا همان "الهه کوه" عصبانی است. برای آرام کردن او، خون یک زال‌تن نیاز است.»
 
آن کوه در سال 1999 فوران کرد. مواد مذاب تا نزدیکی شهر بوآ سرازیر شد. آن فوران آتش‌فشانی تلفاتی نداشت اما پزشکان سنتی گفتند چون خون چند زال‌تن ریخته شده، مشکلی به وجود نیامد.
 
فوران جدید و فرار به ایتالیا
در سال 2007 احتمال فوران مجدد کوه کامرون وجود داشت و مردم هر کاری می‌کردند تا مانع آن شوند. در چنین مواقعی، یعنی زمان‌هایی که ابونگه به آن «روان پریشی اجتماعی» می‌گوید، افراد زال‌تن به مخفیگاه‌های خود می‌روند. ابونگه از ترس جانش تصمیم گرفت تا به خارج برود. همسر و سه فرزند استفان مشکل او را نداشتند و می‌توانستند بعدا به او ملحق شوند.
 
او با کاپیتان یک کشتی آشنا شد. سپس 33 روز را در ظلمات حاکم بر انبار کشتی سپری کرد تا به ایتالیا برسد. استفان می‌گوید: «من همه چیزم را گذاشتم و آمدم: زن و بچه‌ام، کارم، دوستانم، کشورم...» او به محض اینکه به جنوآ رسید، درخواست پناهندگی داد که با آن موافقت شد.
 
زال‌تنی در ایتالیا برای او یک مزیت بود. پلیس به کامرونی‌های دیگر گیر می‌داد اما به او به خاطر رنگ سفیدش کاری نداشتند. او می‌گوید: «وقتی در کامرون بودم سه دشمن داشتم: خورشید، نفرت مردم و ترس. اینجا این مشکلات را ندارم. اینجا احساس آزادی بیشتری دارم و از کسی هم فرار نمی‌کنم.»
 
اشک شوق به خاطر یک هدیه ساده!
ابونگه در خانه جدیدش راحت‌تر بود. او متوجه شد که یک کرم ضد آفتاب و یک ذره بین برای او گذاشته شده است. استفان قبلا چیزی مانند آن‌ها را ندیده بود و وقتی با کارایی آن‌ها آشنا شد، اشک شوق در چشمانش جمع شد. او قبلا یک رمان را در دو ماه می‌خواند، اما حالا 10 رمان را در یک ماه می‌خواند.
 
او مصمم شد تا کتابخانه‌اش را در کامرون تاسیس کند. استفان ایتالیایی را یاد گرفت و در تورین مستقر شد و بعد هم به تازه واردان ایتالیایی یاد می‌داد. در همین دوران با یک روزنامه نگار محلی به نام «فابیو لِپوره» آشنا شد. 
سفرهای جولیبو!
فابیو هم از نظر بینایی مشکلاتی داشت و همین مسئله اسباب آشناییِ آن‌ها را رقم زد. آن دو با هم در حال تهیه مستندی از زندگی استفان ابونگه به نام «سفرهای جولیبو» هستند. استفان در شهر محل زندگی‌اش با نام جولیبو شناخته می‌شود.
 
به همین خاطر است که ابونگه پس از 5 سال سر آن جاده جنگلی در کامرون ایستاده و می‌خواهد با یک پزشک رمال دیدار کند. استفان سوالات زیادی در سر دارد و می‌داند که افراد زیادی از جمله برادر خودش جانشان را از دست داده‌اند.
 
سرانجام، انتهای آن جاده جنگلی
ابونگه و لپوره پس از 20 دقیقه پیاده روی به یک کلبه چوبی می‌رسند. گروهی کنار کلبه صف کشیده و مشغول شستن دست‌هایشان هستند. آن پزشک رمال، شمن یا شاید بهتر باشد بگوییم جادو پزشک، از کلبه خارج می‌شود تا با ابونگه ملاقات کند؛ ملاقات سختی است.
 
او یک پیراهن زرد و نارنجی و یک شلوارک به تن دارد. پزشک با هر دوی آن‌ها دست می‌دهد و نگاهی عجیب به استفان می‌اندازد.
 
ملاقات نفس گیر!
لپوره می‌گوید: «قشنگ می‌شد متوجه نگاه آن جادوگر به استفان شد؛ درست مثل گنجی که جلوی چشمانش برق می‌زند. آن پزشک جادوگر همچون شیری درنده به آهوی دشت نگاه می‌کرد.»
 
ابونگه و لپوره به دنبال او وارد کلبه می‌شوند. آن‌ها آثار به جای مانده از مراسم عجیب شب گذشته را به چشم می‌بینند: مراسم قربانی کردن جانوران.
 
ابونگه هدیه خود را به او می‌دهد. پزشک جادوگر نیز چند تکه چوب به او می‌دهد تا در دستش نگه دارد. او اما هیچ توضیحی در این مورد به ابونگه نمی‌دهد.
 
ابونگه سوال اول خود را می‌پرسد: «افراد زال در فرهنگ این کشور چه جایگاهی دارند؟»
 
پزشک اما اصلا گوش نمی‌دهد؛ او به گنجی که با پای خودش با آنجا آمده می‌نگرد. او به ابونگه می‌گوید: «تو ارزش خودت را نمی‌دانی. نمی‌دانی چقدر می‌ارزی... همه به دنبال افراد زال هستند؛ افرادی مثل تو. از موی سر گرفته تا ناخن پا و حتی استخوان‌هایت؛ همه آن‌ها قیمتی هستند. همه به دنبال افرادی مثل تو هستند... فکرش را کن که اگر ما بدانیم یک زال‌تن در جایی دفن شده، می‌رویم و آن را خارج می‌کنیم تا شاید چیز به درد بخوری عایدمان شود.»
 
ابونگه بر اعصابش مسلط است و سوال بعدی را می‌پرسد. در این حین، پزشک می‌گوید که هفته‌ای چهار مریض دارد که همه آن‌ها به دنبال «معجونی از افراد زال» هستند تا خوب شوند. ابونگه می‌گوید: «آیا می‌دانی که شمار افراد زال در حال کاهش است؟ و آیا قبول داری که کشتن این افراد اصلا صحیح نیست؟»
 
جادوگر در جواب می‌گوید: «کسی به خاطر لذتش آدم نمی‌کشد. افراد زال منبع درآمدند.»
 
ابونگه می‌گوید: «آیا از این نمی‌ترسی که روزی یک پلیس به اینجا بیاید و از راز تو باخبر شود؟ این همه استخوان انسان در اینجا وجود دارد.»
 
پزشک جادوگر می‌گوید: «اگر هم پلیس به اینجا بیاید، او چه می‌خواهد؟ پول؟ خب سر آن با هم کنار خواهیم آمد.»
 
آن دو پس از یک ساعت پرسش و پاسخ از کلبه خارج می‌شوند.
 
ابونگه می‌گوید: «تنها چیزی که می‌خواستم این بود که از آنجا خارج شوم.» انگار غریزه‌‎اش بر او حاکم شده باشد. ابونگه می‌گوید: «هر بار که آن مصاحبه را می‌بینم به خودم می‌گویم چرا واکنشی نشان ندادم.»
 
فقط پول!
ابونگه می‌گوید که تنها چیزی که دستگیرش شد این بود که آن‌‎ها به خاطر پول آدم می‌کشند. به همین دلیل، او تصمیم گرفت تا بیشتر به مشکلات واقعی زال‌تن‌ها فکر کند: سلامت و آموزش.
 
بزرگترین مشکل نور خورشید است. بر اساس گزارش سازمان ملل، اکثر افراد زال در سنین 30 تا 40 سالگی به دلیل ابتلا به سرطان پوست از دنیا می‌روند. اکثر آن‌ها هم به دلیل مشکلات بینایی مدرسه را رها می‌کنند.
 
کتابخانه ابونگه
یک خیر بخشنده ایتالیایی مبلغ 11 هزار یورو به ابونگه کمک کرد تا او کتابخانه‌ای که همیشه آرزوی تاسیسش داشت را تاسیس کند.
 
حالا افرادی که مشکلات بینایی داشتند، می‌‎توانستند به بزرگترین شهر کامرون یعنی «دوالا» بروند و در آنجا از خدمات کتابخانه «لو پاویلون بلان» بهره ببرند. تا امروز 70 نفر عضو کتابخانه شده‌اند و اکثر آن‌ها نیز زال‌تن هستند. اعضا در حال حاضر باید مبلغ کمی را بپردازند، اما ابونگه امیدوار است که به زودی بتواند کمک‌‎هزینه دولتی برای اداره آن دست و پا کند.
 
 
هدف او همواره این بوده که نشان دهد افراد زال با دیگران هیچ تفاوتی ندارند. او همچنان به تدریس ایتالیایی مشغول است و در رادیو نیز فعالیت دارد، اما بیشتر وقت و انرژی‌اش را صرف اداره کتابخانه می‌کند. او به طور مرتب از ایتالیا به کامرون سفر می‌کند تا خانواده‌اش را ببیند. همسر ابونگه از او جدا شده، اما او همچنان با روحیه به کارش ادامه می‌دهد.
 
استفان می‌گوید: «آخر قصه خیلی خوب تمام شد. من به مدرسه رفتم، صاحب شغل شدم، ازدواج کردم و فرزند دارم. افراد زیادی هستند که چنین شرایطی را ندارند.»
 
 
* زال‌تنی به شرایطی گفته می‌شود که بدن فرد فاقد هرگونه رنگدانه باشد.
 
** شمن‌باوران معتقدند که به‌وسیله تماس با ارواح می‌توان بیماری و رنج افراد را تشخیص داد و درمان کرد و یا در افراد ایجاد بیماری و رنج نمود. از این دیدگاه شمن‌باوری مانند آیین زار یکی از روش‌های «جادو پزشکی» است. توان پیشگویی آینده نیز یکی دیگر از باورها در شمن‌گرایان است.
 
منبع: BBC World
ترجمه: وبسایت فرادید
مترجم: سبحان شکری
 

فی ما فی...

فی ما فی...

مطالعات نشان داده برای لذت بیشتر از زندگی و شاد زیستن زوج‌ها نباید رابطه‌شان را با زوج‌های دیگر مقایسه کنند.
 
 به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ از جمله عواملی که زندگی مشترک را شاد و رضایت بخش می‌کند حس شوخ طبعی، تنوع، اعتماد متقابل، تفاهم، تمرکز بر نکات مثبت زندگی، توجه به خصوصیات خوب طرف مقابل، همیاری، مشورت، احترام و دوست داشتن است. در مقابل، مقایسه رابطه خود با دیگران همه چیز را خراب می‌کند.
 
بنابر مطالعه‌ای در دانشگاه تکزاس، رضایت زوج‌ها از یکدیگر به راحتی بدست می‌آید به شرطی که خود را با زوج‌هایی که می‌شناسند مقایسه نکنند. براساس این مطالعه، وقتی زوجی یکدیگر را برای ازداج انتخاب می‌کنند تصور و احساسی خوب نسبت به یکدیگر دارند تا زمانی که یکی از آن‌ها در ذهن یا به زبان طرف مقابل یا زندگی‌شان را با دیگری مقایسه کند.
 
بهترین روش برای تضمین ازدواج و افزایش شادی فکر کردن به این مضوع است که چه انتخاب درستی داشته‌اید و تا چه حد از زندگی‌تان رضایت دارید. علاوه بر این، باید تمام تلاش خود را متمرکز بر افزایش شادی و حفظ دستاوردهای خوب و خوشایند زندگی مشترکتان کنید.
 
مقایسه خود با دیگران یا زندگی خود با زندگی زوج‌های اطراف، آفتی خانمان سوز در زندگی زناشویی است. به همین دلیل سعی کنید زندگی و دستاوردهای آن را با روزهای ابتدایی آشنایی‌تان مقایسه کنید و تلاش کنید موفقیت‌هایتان را بیشتر کنید. در ضمن، فراموش نکنید که شما تنها ظاهر زندگی افراد را می‌بینید و هیچ اطلاعاتی راجع به داخل و حقایق آن ندارید پس مقایسه‌تان بی پایه و اساس است.

فی ما فی...

در این گزارش نگاهی می اندازیم به درگیری فیزیکی نمایندگان پارلمان های کشورهای مختلف جهان. فی ما فی...

باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: سخنگوی سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران از واژگونی خودروی مسافربری ون در بزرگراه تهران-قم و 4 کشته در این حادثه خبر داد.

جلال ملکی، سخنگوی سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری گفت: ساعت 11:04 دقیقه امروز تصادفی در جنوب به شمال اتوبان تهران-قم به ستاد فرماندهی سازمان آتش نشانی اعلام شد .

او گفت: بلافاصله ماموران ایستگاه آتش نشانی به محل حادثه اعزام شدند که مشاهده شد یک دستگاه خودروی مسافربر ون با 11 سرنشین به دلیل نامشخصی از مسیر اصلی منحرف و پس از برخورد با گاردریل‌ها واژگون شده است.

ملکی ادامه داد: در این حادثه متاسفانه 4 نفر از سرنشینان ون شامل 3 زن و یک مرد کشته شدند .

سخنگوی سازمان آتش نشانی تهران گفت: آتش نشامان پس از انجام اقدامات ایمن سازی در ساعت 12:03 دقیقه عملیات خود را به پایان بردند.

فی ما فی...

گردهمایی میزهای استانی و شوراهای اصلاح‌طلبان سراسر کشور صبح امروز با حضور تنی چند از شخصیت‌های اصلاح‌طلب برگزار شد.

گردهمایی میزهای استانی و شوراهای اصلاح‌طلبان سراسر کشور صبح امروز با حضور شخصیت‌هایی چون محمدرضا عارف، موسوی تبریزی، جعفر توفیقی، علی صوفی، محمدرضا تابش، عبدالواحد موسوی لاری، محسن رهامی و ... در محل سالن نیایش میدان کاج سعادت‌آباد تهران برگزار شد.

فی ما فی...

تصاویری از دوره آموزش نظامی در آکادمی نیروی دریایی آمریکا در آناپولیس، مریلند را مشاهده می کنید. فی ما فی...

حالا دیگر فاصله چندانی تا انتخاب قطعی دونالد ترامپ به عنوان نامزد جمهوری‌خواه‌ها برای انتخابات ریاست‌جمهوری باقی نمانده، چیزی که ۱۲ ماه پیش ناممکن به نظر می‌رسید. رقابت میان دموکرات‌ها هنوز ادامه دارد. با وجود پیروزی‌های اخیر سناتور برنی سندرز، هر چه جلوتر می‌رویم احتمال نامزدی هیلاری کلینتون بیشتر می‌شود.

فی ما فی...

پایگاه گاردین در یک گزارش تصویری جاذبه های ایران را به روایت دوربین عکاس ایرانی به تصویر کشیده است.

فی ما فی...

سومین دوشنبه ماه می هر ساله در کره جنوبی روز ویژه ای برای دختران کره‌ای است که به سن بلوغ رسیده اند.

فی ما فی...

دادگاهی در امارات متحده عربی، زنی را به دلیل این که تلفن شوهرش را بدون اجازه چک کرده بود، جریمه و او را از کشور اخراج کرده است.

به گزارش بی بی سی، رسانه‌های محلی نوشته‌اند این زن به این شک کرده بود که شوهرش با زنی دیگر رابطه برقرار کرده و به همین دلیل تلفن شوهرش را چک کرد و تصاویری از این تلفن را با اپلیکیشن واتس‌اپ به تلفن خود منتقل کرد.

شوهر این زن از این کار به مقام‌های قضایی شکایت کرد و زنش طبق قوانین جرایم سایبری که برای حفاظت از حریم شخصی تهیه شده‌اند، محاکمه شد.

دادگاه جنایی عجمان، این زن را که تبعه یک کشور عربی است به پرداخت ۱۵۰ هزار درهم (۴۰ هزار دلار) و اخراج از کشور محکوم کرده است.

این زن در دادگاه پذیرفت که بدون اجازه شوهرش تلفن او را چک کرده است.

وکیل او گفته است که این زن و شوهر، تبعه یک کشور عربی هستند و سی و چند ساله هستند.

فی ما فی...

فرادید| او 23 سال دارد اما جثه لاغرش باعث شده بیشتر شبیه یک نوجوان به نظر برسد. چشمان درخشان و لبخند آرامش بخش او به سادگی هر چه تمام‌تر، ترس و وحشت درونی‌اش را پنهان می‌کنند؛ تمام کابوس‌های جسمی و روحی که هر کدام شکنجه‌ای دردناک بودند. ماجرای این زن مکزیکی را در ادامه بخوانید.
 
به گزارش فرادید به نقل از سی ان ان، او اسم خودش را «زوندوری» گذاشته اما ما می‌دانیم که اسم واقعی‌اش این نیست. او پس از اینکه دوباره طعم آزادی را چشید، نامش را به زوندوی تغییر داد؛ نامی که به زبان ژاپنی به معنای «دختر زیبا» است.
 
زوندوری می‌گوید ماجرا به وقتی برمی‌گردد که او تنها 17 سال داشت و همراه با پسر مورد علاقه‌اش فرار کرد. وقتی زوندوری به خودش آمد دید که در شهر بزرگ مکزیکوسیتی هیچ جایی برای ماندن ندارد. او به جای اینکه به خانه پدری‌اش برگردد، به سراغ زنی در جنوب پایتخت مکزیک رفت که صاحب یک خشکشویی بود.
 
آن خشکشویی یک شغل خانوادگی برای آن‌ها بود. مادر خانواده صاحب مغازه و پدر خانواده نیز به او کمک می‌کرد. هر دو دختر خانواده هم گاهی اوقات به آن‌ها در اداره مغازه کمک می‌کردند. خاله بچه‌ها همراه با دو دخترش نیز در این کسب و کار دستی داشتند.
 
زوندوری می‌گوید که آن زن اوایل آنقدر مهربان بود که او را «مادر» صدا می‌زد.
 
اما به تدریج بر حجم کارهایی که زوندوری انجام می‌داد اضافه شد. او علاوه بر کارهای خانه، دیگر باید به خشکشویی هم می‌رفت. بعد از مدتی مجبور شد روزی چند مرتبه لباس‌ها را اتو بزند تا اینکه روزی 16 ساعت به کار گرفته می‌شد. او می‌گوید که گاهی اوقات تا 20 ساعت هم کار می‌کرد.
 
با افزایش زمان کار از میزان غذایی که به او داده می‌شد، کاسته شد. او می‌گوید که یک بار برای 5 روز از غذا خبری نبود و او حاضر بود کیسه‌های پلاستیکی را گاز بزند. او از آب کثیفی که در مخزن اتو بود، می‌نوشید. از جای خواب هم دیگر خبری نبود.
 
تنبیه بدنی
او علاوه بر تمام مشکلاتش باید تنبیه بدنی را هم تحمل می‌کرد. زوندوری می‌گوید: «اولین باری که او مرا کتک زد به من گفت که حق ندارم جوابش را بدهم، زیرا او مثل مادر من است.»زوندوری می‌گوید که علاوه بر سو استفاده‌های جسمانی، او شستشوی مغزی نیز شده چرا که مدام به او می‌گفتند که بی‌ارزش است. زوندوری می‌گوید: «او همیشه تلاش می‌کرد که چیزهایی را به من دیکته کند. چیزهایی مثل اینکه مادرت اصلا تو را دوست ندارد. اگر تو را دوست داشت، الان اینجا در کنارت بود. حتی آن پسری که با او فرار کردی هم تو را دوست ندارد. او می‌توانست پای تو بایستد.»
 
با وخیم‌تر شدن شرایط، آن زن تلاش کرد تا با غل و زنجیر زوندوری را ببندد. زوندوری شش ماه تمام با زنجیری که به دور کمرش بسته شده بود، فقط مانند یک برده در حال اتو زدن لباس‌های بود.
 
اولین سالگرد فرار
زوندوری حالا اولین سال فرارش را جشن گرفته است. او توانست در اوت 2015 وقتی که زنجیرهای کمی شل بودند، فرار کند. زوندوری پس از فرار با خانم ماریا ترسا پاردس، فعال حقوق بشر، ملاقات کرد. خانم پاردس در همان اولین برخورد متوجه شدت آسیب‌های وارده به زوندوری شد.
 
پاردس می‌گوید: «جایی از بدنش نبود که آثار کبودی و زخم بر روی آن مشخص نباشد. او حتی بخشی از موهایش را نیز از دست داده بود.»
 
کارلا دِلا کوئستا، بازیگر و فعال حقوق بشر، که حالا دیگر از دوستان نزدیک زوندوری است می‌گوید: «او به شدت شکنجه شده است. آن خانواده مرتب بدن زوندوری را با اتو سوزانده‌اند... او به من می‌گوید که آن‌ها دلمه‌های خون روی پوستش را می‌کندند تا دوباره خونریزی شروع شود. آن‌ها با ناخن‌هایشان مدام روی گردن زوندوری را خراش می‌دادند. سر او به شکل بسیاری بدی صدمه دیده و جای اتو روی آن وجود دارد.»
 
ورود پلیس
وقتی ماجرای زوندوری رسانه‌ای شد و به گوش مقامات رسید، پلیس به محل وقوع جرم یورش برد. در آن ماجرا هفت نفر شامل دو کودک دستگیر شدند که آن دو نفر در نهایت آزاد شدند. پنج بزرگسال دیگر اما حالا پشت میله‌های زندان بوده و منتظر حکمشان هستند. جرم آن‌ها قاچاق و استثمار انسان است که دست کم 40 سال حبس دارد.
 
خوآنا کامیلا بائوتیستا، بازجوی ویژه پرونده، می‌گوید که تمام اعضای آن خانواده حتی آن دو فرد خردسال نیز به نوعی در شکنجه زوندوری دست داشتند. نمونه‌های خونی موجود در آن خانه نیز با خون زوندوری مطابقت داده شده و صحت آن تایید شده است.گرسنگی تا سر حد مرگ
بائوتیستا می‌گوید: «زوندوری به شدت متحمل گرسنگی شده است. سطح کم‌خونی او به حدی پایین رسیده بود که پزشکان می‌گویند بدن و اندام‌های داخلی او شبیه یک زن 80 ساله شده بود.
 
او برای بهبود یافتن از این جنایت هولناک دیداری با پاپ فرانسیس داشت و در چندین جا نیز سخنرانی کرد. زوندوری می‌گوید که دوست دارد به کلاس آشپزی برود تا روزی بتواند مغازه شیرینی پزی خودش را راه بیندازد.
 
زوندوری یک قربانی یا شاید هم یک بازمانده باشد. اما هر گاه به لبخند دوس داشتنی و چشمان معصوم او نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که چه روح بزرگی دارد.
 
منبع: CNN
ترجمه: وبسایت فرادید

فی ما فی...

گوگل از دستیار صوتی Google Home رونمایی کرد

گوگل از برنامه‌ی پیام‌رسان «الو» (Allo) رونمایی کرد
در جریان کنفرانس سالیانه‌ی Google IO، مسوولان و مدیران مجموعه‌ی بزرگ گوگل در کنار معرفی و رونمایی از جدیدترین دستاوردهای‌شان در حوزه‌های IT و تکنولوژی، رسما از برنامه‌ی پیام‌رسان‌ جدیدشان با نام «الو» (Allo) رونمایی کردند.

بر اساس اطلاعات ارایه شده، برنامه‌ی پیام‌رسان جدید الو قرار است از تمام امکاناتی که گوگل در طی سالیان گذشته به‌واسطه‌ی فعالیت به‌عنوان یک موتور جستجوی قدرتمند فراهم کرده است، برای ایجاد تجربه‌ی انتقال پیام ساده و کاربردی به کاربران‌اش بهره ببرد. یکی از ویژگی‌های منحصربفرد الو امکان استفاده از دستیار صوتی گوگل است که به‌طور پیش‌فرض در این برنامه‌ی پیام‌رسان گنجانده شده است. برنامه‌ی پیام‌رسان گوگل در تابستان سال جاری در اختیار کاربران پلتفرم‌های iOS و اندروید قرار خواهد گرفت.

مسوولان گوگل تاکید دارند الو قصد ندارد جای برنامه‌های پیام‌رسان قبلی گوگل مثل Hangout را بگیرد و صرفا شروعی تازه برای برنامه‌های جدید این مجموعه‌ی بزرگ با هدف تغییر نحوه‌ی پیام‌رسانی در میان کاربران‌اش است. طراحان الو تمام تلاش‌شان را به‌کار بسته‌اند تا تجربه‌ی کاربری با این برنامه برای کاربران حسابی تازه و نو باشد. برای استفاده از این برنامه‌ی پیام‌رسان با استفاده از شماره‌ی موبایل‌تان ثبت نام می‌کنید و سپس می‌توانید با استفاده از حساب کاربری گوگل خودتان عملیات ثبت‌نام را کامل کنید.

برای نرم‌افزار پیام‌رسان الو که تنها در اختیار کاربران تلفن‌های همراه هوشمند قرار خواهد گرفت، اکثر امکاناتی که برنامه‌های پیام‌رسان امروزی از آن‌ها بهره‌مند هستند، در نظر گرفته شده است. امکانات و ابزارهایی مثل باکس‌های ارسال و دریافت پیام، ایموجی‌ها و مجموعه‌ای بزرگ از استیکرها.

یکی از قابلیت‌های جالب توجه الو زمانی است که قصد داشته باشید برای مخاطب‌تان پیام یا ایموجی ارسال کنید. در زمان ارسال پیام این امکان را خواهید داشت تا با استفاده از رابط کاربری کشویی که در کنار گزینه‌ی ارسال وجود دارد، اندازه‌ی پیام‌تان را تغییر دهید. به این ترتیب می‌توانید احساسات لحظه‌ای‌تان را در هنگام ارسال یک پیام به راحتی بروز بدهید.

برنامه‌ی پیام‌رسان الو این امکان را دارد تا تصاویری که از کاربر دیگری دریافت می‌کنید را بررسی و تحلیل کند. الو برای این منظور از اطلاعات موتورهای جستجوی گوگل بهره می‌برد و با این روش می‌تواند در مورد تمام تصاویری که دریافت می‌کند بعد از تجزیه و تحلیل نظر بدهد. کاربران هم می‌توانند با استفاده از نظرهایی که الو برای‌شان در نظر می‌گیرد، پاسخ مخاطب‌شان را بدهند. به‌طور مثال اگر یکی از دوستان‌تان تصویری از جشن تولدش برای‌تان بفرستد، الو می‌تواند بعد از آنالیز تصویر که در زمان اندکی صورت می‌گیرد، پاسخ‌هایی مثل «تولدت مبارک» یا «در این تصویر معرکه افتادی» را پیش روی‌تان قرار بدهد. در این حالت کاربر می‌تواند از مجموعه‌ای از پاسخ‌هایی که پیش‌روی‌اش قرار می‌گیرد، بهترین را انتخاب کند.

طراحان این برنامه معتقدند که قوی‌ترین ابزاری که الو در اختیار کاربران‌اش قرار می‌دهد، خود نفس گوگل است. با استفاده از الو می‌تواند با چت‌بات‌های گوگل که قرار است از هر زمان دیگری باهوش‌تر باشند گفتگو کنید و با کمک آن‌ها تک تک امورات روزمره‌تان را مدیریت کنید.

همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره شد، برنامه‌ی پیام‌رسان الو (Allo) تابستان امسال در اختیار کاربران تلفن‌های همراه هوشمند که از پلتفرم‌های iOS و اندروید استفاده می‌کنند، قرار بگیرد.

طی نطق روز اول کنفرانس Google I/O 2016، گوگل از قابلیت جدید و جالبی در سیستم عامل اندروید خبر دارد. این قابلیت، Instant Apps نام دارد و به‌کمک آن می‌شود بدون دانلود اپلیکیشن‌ها از آن‌ها استفاده کرد.

با قابلیت Instant Apps کاربران اندروید می‌توانند تنها از طریق یک لینک و بدون دانلود از پلی استور، از اپلیکیشن‌های موردنظرشان استفاده کنند. در واقع Instant Apps هر برنامه‌ی اندرویدی‌ای را به آدرس URL تبدیل می‌کند. در کنفرانس امشب، پیش‌نمایشی از این قابلیت به حضار نشان داده شد.

به‌طور مثال به یک سایت فروشگاهی می‌روید و نمی‌خواهید اپلیکیشن آن فروشگاه را روی دستگاه‌تان نصب کنید. فقط کافیست با کلیک روی یک لینک خاص، بدون دانلود، اپ آن فروشگاه را تست کنید و حتی کارتان را راه بیندازید. روال کار به این صورت است که گوگل پلی (Google Play) داده‌های محدودی را دانلود کرده و تجربه‌ی کار با اپلیکیشن را بدون نیاز به دانلود کل آن، برایتان فراهم می‌کند.

هنوز مشخص نیست که آیا Instant Apps‌ از اجرای اپلیکیشن‌های پیچیده‌تر یا بازی‌ها برمی‌آید یا خیر. برای بهره بردن از Instant App‌حتی لازم نیست جدیدترین نسخه‌ی اندروید را داشته باشید. گوگل امشب این قابلیت را در یک دستگاه مجهز به اندروید کیت‌کت به نمایش گذاشت و گفت استفاده از آن حتی در اندروید جلی‌بین هم وجود خواهد داشت. قابلیت Instant Apps قبل از پایان سال ۲۰۱۶ در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت.

فی ما فی...

سحر دولتشاهی و علی مصفا بازیگران فیلم «وارونگی» به کارگردانی بهنام بهزادی هستند. «وارونگی» در بخش نوعی نگاه شصت و نهمین دوره جشنواره فیلم کن حاضر است.

فی ما فی...